برای مادرم:
زخم بر بازوی دستم چون فاطمه(س)
پشت در من سوختم ، دل بی واهمه
صبر زینب(س)،با علی(ع)هم معنا شده
خم،محمد(ص) با علی(ع) شد در خاتمه.
برای شهیدان:
عالم ز جفا هرزه نگردید
دشمن ره معنا که نفهمید
ظاهر که به دین شد ره خلعت
جاهل ز قفا زهر گوهر دید
شهدی ز شهادت دم هستی
از پیکر قاسم(ع)همه بارید
قاسم(ع)به کجایی دم این غم؟
در راه خدایم و چه خندید!
هم سال تو شد دل به شفایت!
در باغ شهادت گل تن چید./
حیدر(ع) به شفا خشم پوشاند
زینب(س) به شکایت چه سوزاند
حیدر(ع) به کجایی دم این خصم؟
باور ز خدایم ، که به جا ماند!
درباره این سایت